وکیل سرپرستی

وکیل سرپرستی;فرزندآوری یکی از روش های تکامل خانواده میباشد لیکن برخی خانواده‌ها از این نعمت محروم اند و به همین دلیل قانونگذار شرایطی را مهیا نموده تا زوجین بتوانند از طریق به سرپرستی گرفتن اطفال بدسرپرست و بی‌سرپرست این نیاز را برطرف نمایند.

* فرزند خواندگی عبارت است ازاینکه  زن و شوهری طفلی را به فرزندی خود قبول نموده  در صورتی که پدر و مادر حقیقی طفل نباشند .

به موجب مواد ۱۲۰۸ الی ۱۲۵۶ قانون مدنی و مواد ۵۵ الی ۱۰۲ قانون امور حسبی  ولی و قیم دارای اختیارات و وظایف و مسئولیت هایی می باشد.

دادگاه برای محجور که فاقد ولی خاص است قیم نصب خواهد کرد.از اشخاصی که مورد معتمد و از بستگان محجور باشد انتخاب خواهد شد و بعد از تعیین قیم توسط دادگاه اداره تمام امور مالی مهجور با قیم  خواهد بود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد وکیل سرپرستی و یا مشاوره با ما در ارتباط باشید

تماس با ما

شرایط دریافت فرزند خوانده:

 مطابق ماده ۵ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست این چنین بیان می دارد که زن و شوهری که پنج سال از تاریخ ازدواج شان سپری شده باشد و صاحب فرزند نشوند و یکی از زن یا مرد بیش از سی سال سن داشته باشد می‌توانند کودکی را به فرزندخواندگی بگیرند.

اشخاصی که می توان برای آنها قیم تعیین کرد ونیازمند سرپرست می باشند :

مطابق ماده ۱۲۱۸قانون مدنی برای سه دسته از اشخاص قیم تعیین می شود.

 1-صغاری که ولی خاص ندارد.

 2- مجانین و اشخاص غیر رشید که جنون و یا عدم رشد آن ها مربوط به زمان صغر آنها باشد و ولی خاص نداشته باشد.

3- برای مجانین و اشخاص غیر رشید که جنون یا عدم رشد آنها منوط به زمان صغر آنها نباشد.

مراحل اداری اخذ سرپرستی

 1-مراحل اجرایی سرپرستی در سازمان بهزیستی استان و توسط کمیته شعبه خانواده استان که کمیته فرزندخواندگی نام دارد انجام می شود.

2- اشخاص عضو کمیته مذکور شامل :مدیرکل بهزیستی استان ،معاون امور اجتماعی، کارشناس شعبه خانواده، کارشناس فرزند خوانده خواندگی، مددکار و کارشناس حقوقی می باشد.

3- وظیفه که این کمیته به عهده دارد تصمیم گیری در خصوص انتخاب لایق ترین والدین برای فرزندان تحت پوشش می باشد.

4-از طرفی سپردن کودک بی سرپرست و بد سرپرست نیازمند تنظیم دادخواست و تقاضانامه سرپرستی میباشد و مرجع رسیدگی به این درخواست دادگاه می‌باشد.

5- اشخاصی که درخواست فرزند خواندگی خواهند کرد می‌بایست درخواست رسمی خود را به جهت فرزند پذیری به سازمان بهزیستی اعلام کنند.

6- پس از این  سازمان مکلف خواهد شد حداکثر پس از دو ماه نسبت به اعلام نظر کارشناس آن را به دادگاه سال تقدیم نمایند.

دادگاه نیز با در نظر گرفتن صلاح فرزند و با در نظر گرفتن نظریه سازمان به صادر کردن قرار سرپرستی آزمایشی شش ماهه اقدام کند.

در آخر پس از صدور حکم سرپرستی در طی یک جلسه کودک به والدین سپرده خواهد شد و مراحل دادگاه اعلام میگردد.

بیشتر بخوانید: وکیل طلاق، وکیل حقوقی، وکیل کیفری

شرایط خانواده های متقاضی جهت سرپرستی:

1- زن و شوهر مقیم ایران و ایرانی باشند

 2- پنج سال تمام از تاریخ ازدواج آنها سپری شده باشد و صاحب فرزند نباشند

3- یکی از زوجین حداقل ۳۰ سال تمام باشد

4- زوجین دارای هیچگونه محکومیت جزایی نباشد

 5- زوج و زوجه دارای شایستگی اخلاقی باشند

 6- زوجین دارای تمکن مالی باشند

7- خانواده های متقاضی سرپرستی مبتلا به بیماری‌های واگیری و صعب العلاج نباشند

 8- امروزه طبق قانون تصویب شده دختران بالای سی سال(مجرد) می توانند بعد ازطی مراحل قانونی و اداری فرزندی را به سرپرستی بگیرند.

 9.مقید به انجام واجبات و ترک محرمات

10.عدم اعتیاد به مواد مخدر و الکل و روانگردان و…

11 . عدم حجر

12. سلامت جسمی و روانی جهت نگهداری از طفل

13. اعتقاد به یکی از ادیان  پذیرفته شده

ارث بری فرزند خوانده:

فرزند خوانده از سرپرست خود ارث نمی‌برد ولی قانونگذار برای تامین آینده کودک نکاتی را در نظر گرفته که به شکلی جایگزین ارث می باشد.

برای مثال: تملک بخشی از اموال متقاضیان سرپرستی ، به نفع  فرزند خوانده در یکی از دفاتر اسناد رسمی و بیمه عمر کردن در یک شرکت بیمه سهامی ایران به نفع آینده کودک(طفل).

 شناسنامه گرفتن برای فرزند خوانده:

اداره ثبت احوال پس از ابلاغ حکم قطعی سرپرستی توسط دادگاه، مکلف و موظف می باشد با حضور سرپرست و به دستور دادگاه ،  مشخصات زن و مرد را با ذکر توضیحات در شناسنامه مکتوب ومرقوم کند.

*انتخاب نام فرزند (فرزند خوانده) توسط سرپرست صورت می پذیرد.

 اولویت دریافت حضانت کودک، ابتدا با زن و شوهر(زوجین) بدون فرزند سپس  زنان و دختران(بالای 30 سال) بدون همسر و نهایتاً با زن و شوهری که  دارای فرزند هستند می باشد.

اگر کودک اقوام و بستگانی داشته باشد اصولا اولویت سرپرستی با اقوام و بستگان طفل است حتی اگر برخی از شرایط قانونی را نداشته باشند و این امر بستگی به تشخیص دادگاه وبنا بر صلاح و منفعت کودک یا نوجوان خواهد بود.

خانواده هایی که اقدام به گرفتن فرزند خوانده و سرپرستی کودکان و نوجوانان می‌کنند با مشکلاتی روبرو خواهند شد و شرایط خاص و مهمی پیش روی آنها قرار می‌گیرد که مثال ها و شرایط مذکور در بندهای فوق صحت این شرایط خاص ومشکلات را بیان می‌کند.

فرزندخواندگی در اسلام :

 قرآن کریم به‌ صراحت در آیات 4 و 5 سوره احزاب فرزندخواندگی را در اسلام رد  نموده است: <و ما جعل ادعیاءکم ابناء کم ذلکم قولکم بافواهکم و الله یقول الحق و هو یهدی السبیل. ادعوهم لابائهم هو اقسط عندالله فان لم تعلموا آبائهم فاخوانکم فی الدین و موالیکم و …> ‌و پسر خوانده‌ های شما پسر شما نمی باشند. این پسرخواندگی گـفـته خود شماست که به زبان خویش می‌گویید و خداوند سخن حق و راست می‌گوید و اوست که راه راست را نشان می دهد. آن پسرها را به پدرانشان بازخوانید. این نزد خدا راست ‌تر و درست ‌تر است. اگر پدران آنـهـا را نـمی شناسید،‌آنها برادران دینی شما هستند.>

 در تفسیر المیزان ذیل این آیه آمده است: <ادعیا> جمع <دعی> و به معنای پسرخوانده است. در عصر جاهلیت این عمل(دعاء و تبنی)در میان آنها دایر و مـعـمـول بـوده است و هـمـچـنین است در بین امت‌های مترقی آن روز، مانند فارس و روم که وقتی کودکی را پسر خود می‌خواندند، احـکـام فرزند صلبی را در حق او اجرا می‌نمودند؛ یعنی اگر دختر بود، ازدواج با او را حـرام مـی‌دانستند و چون پدرخوانده درمی‌گذشت، به او نیز مانند سایر فرزندان ارث می‌دادند و سایر احکام پدر و فرزندی را درباره او اجرا می کردند و اسلام این عمل را ملغی کرد.

 بنابراین مفاد آیه این می باشد که خدای تعالی آن کسانی را که شما آنها را فرزند خود خوانده‌اید، فرزندان شما قرار نداده تا در حق آنان احکام فرزند صلبی نیز جاری ‌گردد.

 علامه طباطبایی در آیه بعدی، ذیل عبارت <ذلکم قولکم بافواهکم و الله یقول الحق و هو یهدی السبیل> می‌فرماید: کلمه <ذلــکــم> در ایــن آیــه اشــاره بــه مـسـئـلــه فـرزنـدخـوانـدگـی دارد و مـعـنای <قولکم بافواهکم> این است که شما فرزند دیگری را به خود نسبت می‌دهید. سخنی است که با دهان‌های خود می‌گویید و جز این اثری بر آن بار نمی شود.

این تعبیر کنایه دارد از بی‌اثر بودن این سخن و معنای حق بودن قول خدا این می باشد که او از چیزی خبر می‌دهد که واقع است و حقیقت مطالب مطابق با آن است و اگر حکم و فرمانی براند، آثارش بر آن مترتب می‌شود و مصلحت واقعی مطابق آن است و معنای راهنمایی‌اش به راه این است که هر کس را هدایت کند،‌ بر آن راه حق وادارش می‌کند که خیر و سعادت در آن است. 

 این 2 جمله اشاره است به این که وقتی سخن شما بیهوده و بی‌اثر است و سخن خدا همواره با اثر و مطابق واقع است، پس سخن خود را رها نموده و سخن او را بگیرید. سپس خداوند می‌فرماید: <وقتی می‌خواهید پسرخوانده خود را معرفی و یا صدا کنید، طوری صدا بزنید که مخصوص پدرانشان شـوند؛ یعنی به پدرشان نسبتشان دهید (و بگویید ای پسر فلانی و نگویید پسرم) و اینگونه خواندن شما به عدالت نزدیک‌تر است و اگر علم به پدران آنـهـا نـداریـد و پدرانشان را نمی‌شناسید (هنگام صدا زدن) به غیر پدرانشان نسبت ندهید؛ بلکه آنان را برادر خطاب کنید و یا به اعتبار ولایت دینی، ولی خود بخوانید.> و در ادامه می‌فرمایند:<گناهی بر شما نیست در مواردی که به اشتباه و یا از روی فراموشی ایشان را به غیر پدرانشان نسبت بدهید؛ اما در مواردی که دل‌هایتان آگاه است و از روی عمد ‌این کار را انجام می‌دهید، گناهکار هستید.>

آیت الله مکارم شیرازی نیز در تفسیر نمونه در تفسیر آیه مذکور چنین فرموده‌اند: در عصر جاهلیت متداول بوده که بعضی از کودکان را به عنوان فرزند خود انتخاب می‌کردند و آن را پسر خود می‌خواندند و به دنبال این نامگذاری، تمام حقوقی را که یک پسر از پدر داشت، برای او قائل می‌گشتند. وی از پدرخوانده‌اش ارث می‌برد و پدر خوانده نیز وارث او می‌شود و تحریم زن پدر یا همسر فرزند در مورد آنها حاکم بوده پیامبر اکرم (ص) برای کوبیدن این سنت اشتباه، همسر پسر خوانده‌اش- زید بن حارثه- را بعد از آن که از زید طلاق گرفت، به ازدواج خود درآورد تا روشن شود این الفاظ توخالی نمی‌تواند واقعیت را دگرگون سازد؛ چرا که رابطه پدری و فرزندی یک رابطه طبیعی است و با الفاظ و قراردادها و شعارها هرگز حاصل نمی شود.

 حتی ما در روایات اسلامی می‌خوانیم که زید بن حارثه بعد از آن که پیامبر او را آزاد کرده است، به عنوان زید بن محمد خوانده می‌شود تا این که قرآن نازل گردید و این دستور را آورد. از آن به بعد پیامبر به او فرمود: تو زید بــن حـارثـه هـسـتـی و مـردم او را مـولـی رسول‌الله می‌نامیدند.

 فرزند خواندگی در حقوق ایران :

 در قانون مدنی موضوع فرزندخواندگی پیش‌بینی نشده است؛ اما از آنـجـا که سرپرستی از یتیمان و کودکان بی‌سرپرست به‌ شدت توصیه شده است و بسیاری از خانواده‌ها با اشتیاق سرپرستی کودکان درمانده را می‌پذیرفتند و اموال و داشته های خود را به این منظور وقف می‌کردند- هرچند که این تعهد اخلاقی بود و جنبه الزام‌آور نداشت – از این رو قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست در تاریخ 12 فروردین 1354 به تصویب رسیده است و این قانون نخستین گام در منظم ساختن روابط اخلاقی این کودکان با خانواده‌ها بوده است.

 لـفـظ <سرپرستی> عنوانی بود که به ابتکار قانون‌گذار به کار گرفته شد و در واقع کنایه از امکان پذیرفتن فرزند در خانواده است.

بــــرای پـــرهــیـــز از ایـــن تـــوهـــم کـــه فرزندخواندگی ایرانیان غیر شیعه نیز تابع قانون می‌شود، قانون‌گذار ناچار پرده‌ پوشی را رها کرده است و مقرر داشت: <مقررات احوال شـخـصـیــه ایــرانـیــان غـیــر شـیـعـه در مـورد فرزندخواندگی به اعتبار خود باقی است.>

 مقررات یاد شده گرچه پدیده‌ای نو و تازه در حقوق محسوب می‌گردد؛ اما پس از حدود 30 سال از تعریف قانون فوق، امروز ضرورت اصلاح آن قانون احساس می گردد.

وکیل سرپرستی:

با توجه به موارد فوق ومراحل طاقت فرسای اخذ سرپرستی، متوجه میشویم که هرشخصی توانایی دریافت آن را ندارد  به همین دلیل بهترین کار استفاده از وکیل متخصص میباشد.

چراکه وکیل پایه یک دادگستری با تجربیات خود در این زمینه میتواند با کمترین هزینه و کوتاه ترین زمان نسبت به دریافت حکم سرپرستی برای موکل خود اقدام نماید.

درصورت نیاز به وکیل فرزند خواندگی میتوانید از طریق راه های ارتباطی با موسسه حقوقی مجد وکیل الرعایا تماس حاصل فرمایید.